తెలుగు సుద్దులు - వేమన పద్యములు (తెలుగు - ఇ కూటమిలో పెట్టబడినవి)-112

తెలుగు సుద్దులు…..(112)
ఆ.వె||వెదుక వెదుక దొరుకు వేదాంత వేద్యుండు;
        వెదుకువాని దాను వెదుకుచుం`డు;
        వెదుకనేర్చిన`ట్టి వెరవర్లు గలరకో?
        విశ్వదాభిరామ వినర వేమా!.
భావముః
వెదకంగా, వెదకంగా వేదములనుగురించి సంపూర్ణజ్ఞానముగల మహాత్ముడు (బ్రహ్మతత్వము తెలిసినవాడు) – మంచిగురువు లభిస్తాడు; అలాగే గురువుకూడా తనకు సరిపడిన శిష్యుని గురించి వెదుకుతుంటాడు. కాని, ఎక్కడైనా ఓపికగా వెదకి, సరిఐనవానిని (గురువు/శిష్యుడు) పొందగల నేర్పరులున్నారా? అట్టివారు అరుదు అని వేమన మనకు తెలిజెప్పుతున్నట్లున్నది. అంతేకాక, సాధకుడు తన గురువును ఎన్నుకొనేటప్పుడు; అలాగే శిష్యునిగా ఒకరిని అనుగ్రహించేటప్పుడు గురువు తీసుకోవలసిన జాగ్రత్తకూడా ఇందులో వ్యక్తపర్చినట్లున్నది. వేదాంత వేద్యుడు అంటే పరమాత్ముడని (సర్వేశ్వరునిగా) భావిస్తే, పరమాత్మ అందరిలొ కలసిపోయిఉంటాడు కనుక అతనిని గుర్తించడం కష్టతరము, దానికి నేర్పరితనము (అంతరదృష్టి అవసరముకనుక) అవసరమని, పరమాత్మకూడా అట్టివానికోసం అనుగ్రహించడానికి వెదుకుతుంటాడని (ఎదురుచూస్తుంటాడని), తనను తానుతెలుసుకోవటం యొక్క ఆవశ్యకతను కూడా వేమన తెలుపుతున్నట్లున్నది. ||23-11-2014||